چند روز بعد از جراحی اخیرم یک عکس از خودم حسن در استوری اینستام گذاشتم در این عکس درحالی که روی تخت بیمارستان هستم و حس درد به وضوح در چهره ام مشخصه از اون طرف حسن بالای سرم نمیخیز شده دستش را انداخته دور گردنم و من با دستهای سرم زده دستهاش گرفتم
اتفاقی توی گالری موبایلم عکس دیدم وقتی به چشم هام تو عکس دقیق شدم یه حس خاص.و یک مطلبی به ذهنم آمد
که توی استوری اینستا تصمیم گرفتم با همون عکس که گویای همه چیز بود اون چیزی که به ذهنم رسیده بود منتشر کنم
گفتم میتونه مخاطبم با یک واقعیت قشنگ و ملموس شده روبه رو کنه و برداشتم را با مخاطبم مشترک بشم
روی عکس نوشتم تشکر از همراهی همسرم نه تنها در این چند روز ، بلکه این سالهای درمانم حتی اخمی به ابرو نیورده ، زندگی اینقدر کامل نیست که همه خوشبختی و راحتی را یک جا به ما ، ادمهای باهوش و هیچ وقت نداشته های خودشون با داشته های دیگران مقایسه نمیکنتد بلکه روی داشته های خودشون تمرکز میکنند و شکرگذار نقطه های قوت زندگیشون هستند
اینقدر عکس گویا بود که به سادگی منظور حرف من قابل درک بود
اونهایی باید میگرفتند گرفتند و فیدبکشون دادند
و برای حس خوب تشکر کردند
اما یک عده کلا همیشه در مقابل فهمیدن و متوجه شدن مقاومت شدید دارند و دوست دارند کلا همه جوره ثابت کنند که دنیا بدجور بهشون ظلم کرده و از آنها بدبخت تر و ستمدیده تر توی دنیا وجود نداره
تازه اینجور افراد یک روحیه طلبکارانه دارند از بس که مسئولیت مشکلاتشون نمیخوان قبول کنند یک خشم شدید نسبت به نداشنه هاشون نسبت به افرادی دارند که اون داشته را داره .
چند تا کامنت داشتم خوش به حالت شوهرت اینقدر مهربونه و همراهته من شوهرم این رفتار و اون رفتارها را با من کرده و. همین جور خوش به حالت و غر به زندگی خودشون فقط تو این عکس حسن دیده بودند ابداً توجهی به اون تخت بیمارستان و وضعیت من نکرده بودند اون چشمها که بهش دقت میکردن پر از حرف بود
پاسخ من براشون این بود : لطفا متن روی عکس بخونید هدفی داشتم از این نوشته که شما هم بهش دقت کنید ارزشمنده ، حقیقت زندگیه ، میخوام بگم زندگی هیج کس کامل نیست من خودم الان حضور همسرم بولد کردم و شما توجه کردی اگر یک ادم منفی گرا بودم که فقط،میخواستم روی سختی های زندگیم و نداشته هام تمرکز کنم در دنیای حقیقی هم اصلا همراهی همسرم نمیدیدم
شما مطمئنا چیزها و نعمت های در زندگی دارید که من ندارم پس لطفا روی اونها تمرکز کنید و زندگی را به اندوه و حسرت نگذرونید
یکی از همدردها که با این عکس به قدری دچار خشم شده بود و حالت با تند و پرخاشگرانه مینوشت
انگار که من عامل مسبب این بودم که همسرش اینو رها کرده و رفته
باز دلم نیومد بخوام جدی و منطقی باهاش برخورد کنم
حالش از دریچه نگاه اون به موضوع نگاه کردم باوری که خودم هرگز با مسائل ندارم
با تندی برام نوشت خانم من هیجی در زندگی ندارم که شما اون را نداشته باشید من هیچی ندارم که ندارم
حالا تو یه صفحه هست که افراد بیمار تجربیات خودشون میان مینویسند این قبلا امده بود نوشته بود شوهرم بعد بیماری رهام کرد ولی یک خانواده فوق العاده ای دارم که با تمام وجود ساپورتم میکنند حواسشون به من هست و این حرفها
من روی این ذهنیتی که ازش میدونستم ورود نکردم دیدم خشمش اینقدر زیاده باهاش فقط همدلی کنم
نوشتم متاسفم همسرت شاید لیاقت ادامه با شما را نداشته
نوشتم شما میگی من هیچی ندارم که شما نداشنه باشی واقعا تو از کل زندگی من باخبری ؟ مگر همین چند تا عکس اینستا را دیدی که پنج درصد از اطلاعات واقعی زندگی من هم نمیشه
اصلا بیخیال این حرفها اهمیتی نداره مهم حال دل شماست که دوست دارم و ارزو میکنم به عنوان یک همدرد خوب باشه و اینجوری ناراحت نباشی چون استرس و ناراحتی برای ما خیلی ضرر داره
من برای حال خوب تو چه کمکی میتونم بکنم ؟
بعد که دید من اینجوری مقابل عکس العملش رفتار میکنم نوشت اره من خشمم خیلی زیاده من عصبانیم و .
خلاصه همینجوری ناز درمانیش کردم تا اروم شد با چند ایموجی قلب و گل و این چیزها برام فرستاد و رفت
دقیقا تو شرایطی که در نقاهت و درد بودم
حسن کنارم بود و متوجه ماجرا شد
خیلی لجش گرفت گفت بیکاری نشستی برای همچین ادمی که درک نداره و متوجه نیست و تیر و خشمش به سمت خودت نشونه میگیره با این شرایط انرژی میگذاری این ادمها نمیفهمه
و مینوسه برات من چیزی ندارم که تو نداشته باشی
اخه بگو از کجا میدونی
گفت نمیخوام قضاوتش کنم از کجا معلوم شوهرش از دست همین شخصیتش فرار کرده
گفتم ما که نمیدونیم احتمال هر چیزی است اما من به اینها کار ندارم درد این مسیر کشیدم و میدونم چه به روز ادم میاد انتظار ندارم همه مثل من برخورد کنند
ادمها با یک پدیده به شیوه های مختلفی برخورد میکنند حس کردم خودش حالش بد بود استوری منم حالش بدتر کرد اینقدر هیجانی و پرخاشگر بود که توجهی به اصل مطلب نکرد و اون چیزی که فقط میخواست برداشت کنه را دید
حتی نفهمید که سابقه بیماری و جراحی های من چه بودند
از من میگذره چه اشکال داره حتی اگر سخت باشه حال دل این ادم درد کشیده را واسه یک مدت کوتاه هم شده بهتر کنم دیگه مسئول بقیه مسائل زندگیش و افکارش خودشه . راضیم فکر کنم شیوه برخورد من حالش بهتر کرد
حسن هم قانع شد گفت راست میگی
خیلی جالب چند روز بعد شب یلدا چند عکس حسابی از خوشحالی. دورهمی گرم خودش با خانواده اش و سفره یلداشون گذاشته بود که کلی هم مثلا شاد هستند
خیلی براش خوشحال شدم و طلب خیر کردم
اما نکته اینجاست ما ادمها زمانی میتونیم در صلح و آرامش زندگی کنیم که اول دست از خودخواهی هامون برداریم اینقدر تمرکزمون داشته های بقیه و مقایسه با نداشته های خودمون نباشیم چون نتیجه این نگاه خشم و نفرت از زندگی بقیه و تقویت حسادت در درونمون ایجاد میکنه
به این شعور و فهم برسیم که هیچ زندگی کامل نیست قطعا هرکس در زندگیش داشته های داره ، که نداشته و ارزوی بقیه است
شکر گزاری را واقعا جز مهم زندگیتون باشه از صبح که بلند میشین با تمرکز بر هرچه هست که موجب راحتی و آسایش زندگیتون میشه خدا را سپاسگزاری کنید تا به جای اینکه حس کنید از درون خالی و تهی هستید با تمرکز به داشته هاتون و قدر دانیشون حس یک ادم ثروتمند و دارا را در خودتون بیدار کنید
یک بار خوندم زنده یاد مریم میرزا خانی گفته بود که زمانی که در خانواده ای خوب و با هوش سرشار به این دنیا آمدم و دیگران شرایط مشابه من را نداشتند عادلانه به نظر نمی آمد در نتیجه الان که دچار بیماری سرطان و سختی هاش شدم اعتراض نمیکنم
ببینید به چه زیبایی و منطق حقیقت زندگی و قوانینش را پذیرش کرده بود
به هرحال من معتقدم اندیشه و نوع نگاه ماست که تعیین میکنه در کجای زندگی هستیم ؟و از زندگی چی میخوایم ؟
یک عده دلشون میخواد نقش و جایگاه قربانی را برای خودشون انتخاب کنند
یک عده دیگه با رنج هاشون به دنبال معنا و حقیقت زندگی هستند و هرگز انتخابشون نقش قربانی نیست . از حس مسئولیت باربد دلم براش ضعف رفت ولی .....
یک دفعه ایی جور شد آمدیم شمال
چنان نمای که هستی
یک ,زندگی ,های ,عکس ,اون ,ندارم ,داشته های ,بود که ,ندارم که ,چند روز ,یک عده
درباره این سایت